domingo, noviembre 24, 2013

Qué



¿Qué quieres que te cuente?

nada hay que contar
invento lo que puedo
sepulturera en la palabra
una palada de tierra
y otra más

 un día persigue a otro
sístole diástole
galopagalopa
ruge y galopa

a la vista, algunas certezas
de lo visible y lo invisible
premociones prescindibles
de yo que soy yo a veces
y otras no


verdad o mentira
sí pero no
sístolediástole
galoparugegalopa

¿me ves o no me ves?
¿ventana o espejo?
mascareando
palabra de tierra

y otra más



Imagen: Paco Rossique

sábado, octubre 26, 2013

OSCURA



oscura soy
oscura
porque finjo que amo la vida
la mujer-moderada
cabal
con los pies en la tierra

pero oscura soy
[lo soy]

toda muerte soy
desde hace tiempo

mi propia piedra
eso soy

río imparable me llama
a mis piedras y mi yo,
hermanas de sangre

oscura sangre soy
duelo inconforme
sombra de mí




Imagen: Marta Orlowska


domingo, octubre 20, 2013

Sínies / Norias



Sínies

Tornes i desvetllo sínies.
Mai tot veu la llum;
no oblido que la foscor fou sempre mare nostra.

Traço un autoretrat aparent,
la mitja-jo que reconec
[l’altra mitja segueix fugint riu avall]

Tu em mires amb barques als ulls,
amb ramats de flors que dansen;
jo, m’imagino sense passat,
nascuda també avui mateix
quan una resplendor de dia
era al cor de la nit callada.




********* 

NORIAS

Vuelves y desvelo norias.
Nunca todo ve la luz;
no olvido que la oscuridad fue siempre madre nuestra.

Trazo un autorretrato aparente,
la media-yo que reconozco
[la otra media sigue huyendo río abajo]

Tú me miras con barcas en los ojos,
con rebaños de flores que danzan;
yo, me imagino sin pasado,
nacida también hoy mismo
cuando un resplandor de día
habitó el corazón de la noche callada.



(De: El amante circunstancial / L'amant circumstancial, ed. Pigmalión, 2014)

Imagen: Henry Clarke

domingo, octubre 13, 2013

DI(N)STANTE



DI(N)STANTE

Xa son outra
neste lugar, xa son outra,
máis triste se cadra
polo que foi
polo que xa non está

a mirada distinta
un ollar maldito
escéptico
que todo o nega
que non albisca redención

a catarse no tempo
nunha foto con sorriso
aquela amada que xa non é

o que foi
si
o que é,
hoxe [eco]
si
distinto [distante]
a muller-distante

badaladas de loito

distante

tante
tante

***

DI(N)STANTE

Ya soy otra
en este lugar, ya soy otra,
más triste quizás
por lo que fue
por lo que ya no está

la mirada distinta
un ver maldito
escéptico
que todo lo niega
que non vislumbra redención

la catarsis en el tiempo
una foto con sonrisa
aquella amada que ya no es

lo que fue
si
lo que es,
hoy [eco]
si
distinto instante [distante]
la mujer-distante

campanadas de luto

distante

tante
tante




Imagen: Saturno Butto

sábado, septiembre 28, 2013

Mots encreuats / Crucigramas




Mots encreuats

Paraules creuades.
Tu preguntes. Jo sé les respostes.
Callo. Amago les meves cartes.

[Dos horitzontal / Tres lletres]

Vola un as contra reina,
retalla el vel de la tarda
encalçant interrogants.

*****


Crucigramas

Palabras cruzadas.
Tú preguntas. Yo sé las respuestas.
Callo. Escondo mis cartas.

[Dos horizontal / Tres letras]

Vuela un as contra reina,
recorta el velo de la tarde
atrapando interrogantes.



(De: El amante circunstancial / L'amant circumstancial, ed. Pigmalión, 2014)

Imagen: Theglamdive

sábado, septiembre 07, 2013

FUTURS / FUTUROS



Futurs

Un cafè. Un llit d’hotel.
Una llengua cor avall, a tocar d’ànima.
El capvespre ens penetra,
inventa marges,
dilueix els carrers de Sestos,
els murs d’Abydos.

A la plaça, un colom perdut
i el silenci antic dels bancs en repòs.

Quan ens tornarem a veure? –em dius.
Jo responc:
ara, demà, dilluns, mai,
qui sap, dissabte, ahir.


***

Futuros

Un café. Una cama de hotel.
Una lengua corazón abajo, rozando el alma.
El atardecer nos penetra,
inventa márgenes,
diluye las calles de Sestos,
los muros de Abydos.

En la plaza, una paloma perdida
y el silencio antiguo de los bancos en reposo.

¿Cuándo nos volveremos a ver? –me preguntas.
Yo respondo:
ahora, mañana, el lunes, nunca,
quién sabe, el sábado, ayer.



(De: El amante circunstancial / L'amant circumstancial, ed. Pigmalión, 2014)
Imagen: Katarina Sokolova

lunes, julio 22, 2013

LOS OTROS / ELS ALTRES



En medio, los demás,
ajenos a los designios,
a nuestra paciencia tenaz.

Multitudes transparentes,
señales ciegas de aquello que sólo tú y yo sabemos.

Nada huye,                            [ahora lo sé]
nos pertenece toda la tierra
                                                y la palabra,
                                                 y el silencio,
                                                 y los otros.


*   *  *  *

els altres

Entremig, la resta,
aliens als designis,
a la nostra paciència tenaç.

Multituds transparents,
senyals cecs d’allò que només tu i jo sabem.

Res no fuig,                           [ara ho sé]
ens pertany tota la terra
     i la paraula,
     i el silenci,
     i els altres.



(De: L’amant circumstancial / El amante circunstancial. Inédito)


Imagen: In the Mood for Love, Wong Kar-Wai, 2000

sábado, mayo 04, 2013





Azul Online. Estás y alguien te está mirando.
No soy yo.
Robaré sus ojos.
¿Te verá ella como yo lo hacía?
Dime cómo te mira. Cómo tú te mueves.
Cómo remueves su alma de palabras. Dime cómo.

Sí,
robaré sus ojos.
Azul Online.
Si te mira como yo te sentía,
le regalaré mis ojos tristes.


(De Mares online, Ed. Sial, 2008)

Imagen: Geoffroy Demarquet

(reedición)


lunes, abril 22, 2013




"Versos para ser recitados y tirados"


Recital de Sant Jordi (23 abril) 

Mobile World Centre 
(Espai Movistar. C/ Fontanella, 2. Barcelona) 
sobre las 19:30 h.


http://www.mobileworldcentre.com/stjordi13programa_es.html


Programa completo:

10:30-15:00 Entrega de rosas de Sant Jordi a cargo de la Asociación Coordinadora de Personas con Discapacidad de l’Hospitalet
10:30-20:30 Espacio Movistar entrega puntos de libros con código QR para personalizar y compartir rosas y descargar gratuitamente e-books seleccionados
12:00-13:00h. Presentación del certamen y coordinadores: Ray Loriga, Guillermina Royo-Villanova, Lucia Camón y Jesús Chamargo
13:40h Video creación “Dulce arsénico” de Vulgo Films. En directo voz y música de Luis Lasso y recital de Guillermina Royo-Villanova
14:00h Proyección. Video creación Lucía Camón. “Monegros” 1er Premio Festival de Cine de Andorra 2010
14:15h Presentación de Madame Bobarín "A dieta tu tía", a cargo de Guillermina Royo-Villanova
14:30-15:00 Micro abierto
, los participantes que lo deseen podrán leer sus textos en el auditorio del MWC Espacio Movistar. La mejor lectura será premiada con un Sony. E-reader
16:00-20:00 Taller de lectura infantil con perros especiales de terapia, a cargo de la fundación
El Perro de Carla
17:00h “Diagnóstico reservado”, recitado por Guillermina Royo-Villanova. Música: Luis Lasso
17:30h Lectura de la poeta Lucía Camón, poemas musicados por Borja Barrueta
18:00h Recital de Jesús Camargo. Poemas de su poemario “Frágil Existencia”, musicados por Joan Martorell y cantados por Judith Neddermann. Interpretación de tres poemas del poeta Guillem d’Efak.
18:00-19:00 Micro abierto
, todos los visitantes están invitados a participar y leer sus textos
19:00h Proyección. Video creación de Lucía Camón. “Puzzle”
19:30h Recital a cargo de Pura Salceda con una selección de su poemario “Versos para ser recitados y tirados”20:00h Proyección. Video creación “Equipaje”, de Lucía Camón
21:00h Entrega de premios del primer certamen de relatos breves para móviles y web 2.0 #seabreve, a cargo de Ray Loriga, Guillermina Royo-Villanova, Lucía Camón y Jesús Chamargo 






domingo, abril 21, 2013

Historias




grandes y pequeñas historias
se suceden
me suceden

parecen hijas del milagro
hijas de esta-vez-sí

y se repite todo
la eterna repetidora
y eres-soy piel y boca y muslos floreciendo
y animaleo
te animaleo el alma

partida siempre con final
a blancas o negras [no-importa]
y yo te pronuncio
siempre en vano

vanidosa-mujer, estirpe de fingidoras
y me creo, te creo, te recreo a mi imagen y semejanza
perfecto como yo te pienso
imperfecto [delirio feroz] como te siento

historias que se van [todos-lo-sabemos]
y ya no vuelven
nunca vuelven



Imagen: para Louis Vuitton

viernes, marzo 29, 2013

Traición




quiero y no quiero
hoy y mañana y ayer
o quizás mañana quiero
y ayer no                [o al revés]

 
la mujer-contradicción
traicionándose a sí misma

en blanco-y-negro
ovejanegra-y-verde
y-gris-y-malva

perversa-santa buena-y-mala
piensa que
aún pronto demasiado tarde

y ya no sabe
si es o no es
o-ahora-o-mañana o un nunca-talvez




Imagen: Erwin Blumenfeld

domingo, marzo 03, 2013

Vetlla


 
 
En quin moment?
Quina va ser l'hora [quin-el-minut-el-segon]?

 
Potser també caldria un Com
si no fos perquè tot es va fondre poc a poc [a-poc-a-poc]
es va fondre

en aquest part d'interrogants
que es claven com ungles de gel
un cop més
un cop més

 
esmicolada roca en platges d'una absència fou,
la boca de sorra convertida en mortalla
en l'agonia plàcida d’un marat que fuig ànima avall
quan res té ja sentit
quan res no val la pena

 
anys que pesen                                      [em pesen]
com la darrera llosa
pesen

 
a les esquenes d’un hèrcules impotent
que es plega
es plega

sent paraula quan ja no ets
emparaulat entre les meves mans el nostre cadàver

el món s’ha fet tan petit                           [tan petit]
en aquesta història que ja és història
que ja no parla de tu ni de mi
que ja no parla dels nostres cossos nus    [com-un-nus]
ja no

 
Ens hem donat mort
[a consciència i sense voler]
i ara vetllo el meu diminutíssim cor dinamitat

 
*************

VELA


En qué momento?
En qué hora [qué-minuto-qué-segundo]?

 

Quizás también cabría un Cómo
si no fuese porque todo se funde poco a poco [poco-a-poco]
se funde

 
en este parto de interrogantes
que se clavan como uñas de hielo
una vez más
una vez más

 
desmenuzada roca en playas de una ausencia fue,
la boca de arena convertida en mortaja
en la agonía plácida de un marat que huye alma abajo
cuando nada tiene ya sentido
cuando nada vale la pena

 
años que pesan                         [me pesan]
como la última losa
pesan

 
a las espaldas de un hércules impotente
que se vence
se vence

siendo palabra cuando ya no eres
empalabrado entre mis manos nuestro cadáver

 
el mundo se ha hecho tan pequeño                        [tan pequeño]
en esta historia que ya es historia
que ya no habla de ti ni de mí
que ya no habla de nuestros cuerpos desnudos [como-un-nudo]
ya no

 
Nos hemos dado muerte
[a conciencia y sin querer]
y ahora velo doliente
mi diminutísimo corazón dinamitado
 

 Imatge: Catrin Weltz-Stein

domingo, febrero 24, 2013

sin embargo



es tiempo de la verdad
navegando la certeza
navengándose la vida en mí

y sólo tú que me oyes
sabes mi nombre
 
[sólotúsólotú]

 
Casandra más allá del espejismo
más allá
más allá

 
por eso

a veces quisiera
abrir mi boca bajo el agua
sumergirme en la desaparición
recorrer la nada
ser nada


ahora que conozco el secreto
ser nada

mirando al mito frente a frente
ser nada

aún recordándote, vértigo,
ser nada

sintiendo en las entrañas
el feliz engaño
hermafrodita criatura

tan hermosa
tan hermosa
 
pero no hay nada
nada

[yo-lo-sé-yo-lo-sé]

 
el amor es nada
nada
 

sin embargo,
cierro mi boca

 y
 
nado nado nado
te nado



 


 
Imagen: Toni Frissell

 





 

sábado, febrero 02, 2013

la mujer cebolla




una cebolla
negro de fondo
y una cebolla


la mujercebolla llora
llora espejos de cebolla


¿qué hora es?



reloj en fondo negro


es la hora de la culpa
nohayperdón
nohayperdón(no)


llora el apuntador


Imagen: Roy Lichtensein