Mostrando entradas con la etiqueta Dois corpos nus. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Dois corpos nus. Mostrar todas las entradas

domingo, mayo 22, 2016



Mi nuevo libro, escrito en colaboración con Casimiro de Brito. Un canto de amor entre Galicia y Portugal a través del tiempo.


72

Corpos falándose en linguas espello,
fillos de sefes, Lanhelas e Mogor,
en espirais de desexo
serpes somos, de antiga sabedoría,
de mil labirintos de pedra.

Serpéame, amor, no coñecemento
de ti e de min,
de todo o pasado noso,
do que foi antes de sermos
sabendo que o destino era reencontro.

Cobra de luz nas túas mans,
que moldean os meus peitos nos teus labios;
bebe de min, coma eu te bebo,
sabes que somos xa un só río.



73

E sempre o regresso ao mar,
origem da nossa carne, da lúdica luz
dos nossos corpos cheios de desejo.

Corpos de terra serpentina: abelhas
que voam (despindo-se) de uma pele
para outra — e pele é tudo
por fora e por dentro.

Assim tu saltas e eu salto
e olhas e beijas e lambes e buscas o mel
que te falta; e o amor, que foi um país estrangeiro,
dança de novo onde fomos vazios.

Ó tanta doçura, ó a bela sede que bebemos um
no outro — serpentes com a caudana boca amada —
e já voamos, e regressamos ao mar.




[De: Dous corpos nus, despíndose / Dous corpos nus, espíndose, Poética Ediçoes, Óbidos 2016]