martes, septiembre 06, 2022

 



ofrena modelable. argílica
en l'agilitat dels dits que s'acoblen
que llisquen i floreixen

(Fragment del meu preliminar a "O intenso amarelo da carqueja", 2021, de Carlos D'Abreu)


domingo, noviembre 14, 2021

 




promeses oblidades

un glop d’aigua que s’escup

Qui som ara?

La font?, el glop?, el buit a la boca?

Som el camí que es camina

el caminant i la passa

la petja i la sabata



(De: El camí dels estels/ El camino de las estrellas/ O camiño das estrelas, Ed. Lastura, Madrid 2021)





sábado, octubre 24, 2020


EL AMOR desembarcó
en los tiempos de la prisa,
de la urgencia que busca mares.
Me miró a los ojos
con la insolencia de los relojes
que invitan a desandar antiguos círculos.
Y una voz, tu voz, 
cuenco fértil,
sinergia ya de toda luz,
hizo florecer tus verbos 
en mis manos.


(de Mares Online, Ed. Sial, 2008)



Imagen: Martín Toyé

eReeditado

viernes, octubre 16, 2020




Deja que el silencio
me devuelva a lo que era
antes de todas las máscaras,
sin palabras que amortajan:

Dueño

mía.





(Versos de perra negra, Ed. Sial, 2005)



Imagen: Arnold Newman. M.Monroe
Post actualizado
 

miércoles, septiembre 30, 2020



 Convocada la noche en tus ojos, llueven lunas en parpadeos.



(Imagen: Alies Kampen)

lunes, septiembre 28, 2020

 



Trepar coma hedra melancólica

recordando cada momento

cada latido mineral

feitos, ti e mais eu,

follas da mesma árbore

rochas ardentes da mesma terra

na cópula de nós

confundidos nunha pel que esqueceu fronteiras.

 

Canta, meu amor,

cántame,

que chegou o tempo do goce e das cereixas.

 

***

 

Trepar coma hiedra melancólica

recordando cada momento

cada latido mineral

convertidos tú y yo,

hojas del mismo árbol

rocas ardientes de una misma tierra

en la cópula de nosotros

confundidos en una piel que olvidó fronteras.

 

Canta, mi amor,

cántame,

que ha llegado el tiempo del goce y de las cerezas.

 

 

(De: Dous corpos nus, espíndose, en colaboración con Casimiro de Brito, Poética Edições, Lisboa 2016.)

 


jueves, septiembre 24, 2020

miércoles, septiembre 23, 2020

miércoles, septiembre 16, 2020

 



No soy un pájaro y ninguna red me atrapa. Soy un ser humano libre con una voluntad independiente.

Charlotte Brontë, Jane Eyre

 

 

Esconderse en la docilidad, en la dulzura aparente. Pretender cadenas con un pie desencadenado. Ser oasis ajenos huyendo a zancadas de esa otra cara. No reconocerse en tantos momentos que fueron sombra de uno mismo. Lanzarse en brazos del amor con cortafuegos. Reírse de las propias máscaras. Besar la muerte como una liberación. Sucumbir a las brasas que no queman. Construir banderas blancas. Destruir esas banderas.

 


jueves, junio 11, 2020

Poesía de Interior


Gracias a Pepe Cercas y a Sial Ediciones por la publicación del libro "Poesía de interior. Cuarentena poética", fruto de las especiales circunstancias que nos ha tocado vivir. Tengo el placer de compartir mi trabajo con magníficos poetas:

1. Vicente Araguas
2. David Felipe Arranz
3. Ana Isabel Ballesteros Dorado
4. Isabel Bernardo
5. David Castillo
6. José Cercas
7. Ben Clark
8. Helena Cosano
9. Santos Domínguez Ramos
10. Diego Doncel
11. María Antonia García León
12. Enrique Gracia Trinidad
13. Charo Guarino
14. Pablo Guerrero
15. José Infante
16. Raquel Lanseros
17. Javier Lostalé
18. José Manuel Lucía Megías
19. Joan Margarit
20. Juan Carlos Mestre
21. Ángeles Mora
22. Isabel Ordaz
23. José María Paz Gago
24. Joaquín Pérez Azaústre
25. M.ª Ángeles Pérez López
26. Marina Perezagua
27. Benjamín Prado
28. Balbina Prior
29. Vicente Rodríguez Lázaro
30. Ana Rossetti
31. Eva Rumí i Guimó
33. Basilio Sánchez
34. Irene Sánchez Carrón
35. José Ramón Trujillo
36. Jesús Urceloy
37. Álvaro Valverde
38. Manuel Vilas
39. Montserrat Villar González
40. Luis Antonio de Villena


sábado, septiembre 21, 2019

Groliños


"Porque, vista desde o aire, Feás descansa coma un groliño de leite quente nunha enorme cunca. E aínda que, nesa visión, ofrécese aos ollos coma un lugar illado, a presenza do home nesas terras remóntase á época castrexa, tal e como así dan fe as milenarias mámoas espalladas polos diferentes lugares da parroquia, peitos da terra nai alimentando aos seus moradores."

("O paxaro de nácara", ed. Galaxia, 2019)

domingo, septiembre 08, 2019

O paxaro de nácara

Ha visto la luz mi primera novela en gallego. Me hace una especial ilusión, no solo porque esté escrita en mi lengua materna, sino que además está ambientada en la aldea de mis padres, Feás, y otras aldeas de Boborás y de la comarca de O Carballiño. Para mí, representa un homenaje a mi tierra y a cuantos han luchado por labrarse un futuro mejor, también lejos de ella.

"Nélida, unha galega emigrada a Barcelona, retorna á súa aldea polo funeral da súa avoa. Alí reencóntrase con Elías, un antigo amor que se truncou cando el emigrou a México. Agora ela está casada e con fillos, polo que aparentemente todo é auga pasada. Mais o encontro con Elías fará revivir un tema que crían agachado: a misteriosa morte hai moitos anos de Gonzalo, un tío de Nélida en México, nun accidente de coche.

Sobre estes vimbios, Pura Salceda constrúe unha novela de intriga en que o amor e o erotismo, así como uns personaxes arrastrados polo destino, van comprender que nada é tan sinxelo como, de primeiras, parece."



Pódese comprar aquí: Ed. Galaxia


jueves, noviembre 22, 2018

Entregarse




"Él comprendía la entrega total en pos de una pasión muy intensa y también sabía de sus peligros. Entregarse era renunciar al control, era renunciar a una parte de uno mismo, donde el abismo mostraba dos caras tremendas y opuestas. Una de ellas era el dulce abandono, el puro goce; la otra era el abismo de quien se mira al espejo y nada se refleja en él."





[Imagen: Fan Ho]


sábado, octubre 20, 2018

La excepcionalidad de la normalidad



Así se tiyula el comentario de "Antonio" en Amazon a mi novela Alicia en Penumbra. Historia de Perra Negra:

"Lo que más me ha llamado la atención de este libro es que, al final, uno se queda con la sensación de que el relato que narra le podría haber pasado a cualquiera. Y esto tiene mucho mérito en un terreno como el #BDSM, en el que es habitual topar con grandísimos y autodenominados expertos en la materia (que parece que hubieran ya nacido enseñados) y con personas que lo rechazan de entrada y sin fisuras. Por eso mismo, la historia de esa Alicia que llega a ese peculiar universo casi por casualidad (si es que la casualidad existe) y va avanzando (o descendiendo) por él, es en definitiva una historia que casi todos podríamos suscribir. Cada cual a nuestro ritmo, pero con esa mezcla de afán y de temor, de deseo y de vértigo, que Alicia experimenta página tras página. 

Es por lo demás un libro tremendamente agradable de leer. Muy cuidado en sus detalles, muy trabajado en sus expresiones, con más profundidad literaria de la que parece a simple vista, seguramente porque -en lo que es otra de sus virtudes- no resulta en absoluto pretencioso, a pesar de que destila maestría narrativa -y poética- en todas sus páginas. 

En definitiva, un libro que narra de forma excepcional una historia normal. O que nos explica una historia excepcional de una forma normal. Que cueste decidir el orden de estos factores es, seguramente, un punto más a su favor." 


Muchas gracias, Antonio, seas quien seas!!  

***

Alicia en Penumbra se puede comprar aquí.

martes, octubre 02, 2018

Sus ojos




"Sus ojos son otros ojos y guiándome por ellos, soy yo una Alicia que salta al otro lado del espejo, ajena ya a cualquier antídoto. Tras lamer el pie derecho, sigo con el izquierdo, con la misma lentitud y devoción que el primero, alargando el ritual todo el tiempo que me es posible. Cada uno de los dedos me penetra, haciéndome suya y saberlo dentro de mí me glorifica, me eleva a un estatus superior, me hace digna de Él. Luego, coloco cuidadosamente el pie en la sábana como un objeto sagrado. Permanezco acurrucada durante un momento, reposando mi cabeza en la cama, justo un poco más abajo de sus pies, arrodillada aún en un suelo que se hace presente en un leve dolor que me recuerda mi postura y lo que soy. Coloco mis manos, una a cada lado de mi rostro, describiendo un paréntesis de aceptación. Soy Alicia entre paréntesis, como un collar virtual en tres dimensiones, como un homenaje a quien me arranca lejos de mí misma. "



Imagen: Charles Malinsky
En: Alicia en Penumbra. Historia de Perra Negra, en Amazon

domingo, septiembre 23, 2018

Se alzaba el telón



"Se alzaba el telón. Acepté sin decir nada, me dejé guiar. Era como un ciego atravesando un bosque desconocido, caminando a tientas, asida a su mano como a un bote salvavidas. No tenía planes ni estrategias, desconocía qué debía hacer y qué se esperaba de mí. Me sentía indefensa, insegura, como si aquella fuese la primera vez y me arrancasen una virginidad adolescente.
KARL presionó levemente con su mano sobre mi cabeza y de esta manera supe que debía tocar el suelo con la frente entre sus pies. Aparte de lo que representaba la posición en sí misma, el espejo situado en la pared quedaba justo a mi espalda, por lo que me sabía expuesta ante sus ojos. Desde esa postura podía sentir mi cuerpo entre sus piernas, sabiendo además que KARL veía mis nalgas y mi sexo reflejado en él. Este pensamiento me provocó una casi olvidada sensación de vergüenza, quizás por ello mismo permanecí quieta. No sabía qué sentimiento me mantenía arrodillada, si el del ridículo que representaría levantarme e irme, o el de quedarme parada como la presa de una araña sorprendida en la tela, fingiendo no existir para no ser descubierta.
Él fumaba pausadamente, sin prisas, observándome. En ese silencio casi palpable, sólo oía el humo exhalado, el cigarrillo en combustión y el leve rumor de los coches a través de los cristales. Así estuvo un buen rato, en un acompasar de minutos que parecieron elásticos. Yo no sabía qué pensar; por una parte me divertía estar de aquella manera, como quien cuenta en el juego del escondite con los ojos vendados a la espera de empezar a buscar; pero en ese momento, yo sólo contaba y contaba, y no sabía qué vendría después. Ignoraba por completo cuál sería el movimiento siguiente. Miraba al suelo y de reojo podía ver los pies de KARL a ambos lados de mi cara, y un poco más allá, las patas de madera de una butaca y las de una mesita. Oía cómo KARL depositaba la ceniza del cigarrillo en el cenicero y cómo finalmente, apagaba la colilla. De pronto noté las manos de KARL sobre mis nalgas y volví a ser consciente de mi postura, notando que él me observaba a través del espejo, y que mi sexo y toda yo estaba expuesta ante sus ojos.
Al mismo tiempo que seguía sin explicarme qué hacía de aquella extraña manera empecé a excitarme. Estaba postrada ante un hombre al que apenas conocía, ejecutando su voluntad, y no sólo no daba crédito a lo que estaba haciendo sino que mucho menos a lo que sentía, porque aquel estar simplemente allí arrodillada, se fue rodeando de una agradable sensación de protección, de tranquilidad, de una gran paz interior. Nunca hubiese imaginado que lo que sintiese fuese precisamente paz. Constituía lo más inesperado de todo aquel juego.

Como si pudiese leer en mí, KARL me preguntó al oído si estaba bien, a lo que asentí con un leve movimiento de cabeza porque sí, estaba bien, inexplicablemente bien y ése era, sin duda, el milagro."




(Fragmento de Alicia en Penumbra. Historia de Perra Negra. Más en : Amazon)


jueves, agosto 16, 2018



Azar. Se barajan las cartas, insolentes manos te reclaman sin saberlo. Días esperando incertidumbres, oscuras sendas traspasadas en tu nombre. Caos y destino frente a frente. Dados marcados."



Imagen: Harold Feinstein


(De la novela: Alicia en Penumbra. Historia de Perra Negra) Se puede adquirir aquí

martes, julio 17, 2018

Alicia en Penumbra (Novela)




"Quizás fuese la química de la palabra desnuda, el impacto de una frase caracoleando entre nosotros la que es capaz de establecer una conexión invisible entre las personas, sean del mundo virtual o el físico. Por la misma razón, tampoco podría explicar por qué KARL me pareció desde el principio distinto a los demás. Talvez una idea convertida en un pensamiento, un eco que nosotros mismos imaginamos en la voz del otro, o tan sólo el reflejo de nuestro propio deseo, fruto de la necesidad de sentirnos partícipes de un sueño. Puede que simplemente nos convirtiéramos en una reedición digital de la teoría de la cristalización stendhaliana: una ramita seca y deshojada echada en las minas de sal, y que al día siguiente aparece transfigurada, cubierta de infinidad de cristalitos brillantes como un ensamblaje de diamantes, y es esta engañosa vista la que a nuestros ojos semeja algo precioso y único; sólo el cruel paso del tiempo y la afilada monotonía suele retornarla sin compasión a la visión original".


"¿Por qué Él?", fragmento del capítulo 1 de Alicia en Penumbra. Historia de Perra Negra


Se puede adquirir en eBook y papel: Alicia en Penumbra en Amazon


miércoles, julio 04, 2018

Alicia en Penumbra

Ha cobrado vida "Alicia en Penumbra" (+18), la novela que relata la historia de la Perra Negra. Espero que os guste y que lo paséis tan bien leyéndola como yo escribiéndola.

Disponible en Amazon (eBook y papel).

#BDSM #aliciaenpenumbra #entretenimiento